AB’nin yeni yasa tasarısı çalışanların haklarını iyileştirecek

En son ekonomik krizlerden bu yana, işgücü piyasasının koşulları değişti ve tüm Avrupa’daki işçiler için güvencesiz ve istikrarsız çalışma koşulları olmuştur.

Birçoğumuz ne zaman ve ne kadar süreyle bilmiyoruz.

Ancak, değişen iş koşullarına yanıt verecek yeni yasa faturaları gündemdedir.

İşgücünü düzenlemek için yeni fatura:

• Taslak yasa, işçilerin Avrupa Birliği kararının kim olduğunu (Avrupa Adalet Divanı kararlarına dayanarak) içerir.

• Önceden çalışacakları saatleri bilmek gibi 4 ila 6 milyon yeni çalışanın asgari iş haklarına ulaşmasını sağlayacaktır.

• Tasarı kabul edilirse, deneme süresi 6 ay ile sınırlı olacaktır.

• Çalışanlar ayrıca diğer işverenlere çalışma hakkı verecektir.

• İşverenler zorunlu eğitim ücretlerini üstlenecek

Bu, bu sürücülerden yaklaşık 2-3 milyon işçinin haklarının kısa süreli iş sözleşmeleri olan ev işçilerine ve çalışanlarına korunması anlamına gelir.

Toplam 200 milyon Avrupalı ​​daha şeffaf iş koşullarına sahip olabilir. Ancak istisnalar da mevcuttur: serbest çalışan ve haftada 8 saatin altındaki çalışanlar gibi.

Peki yasaların neden güncellenmesi gerekiyor? Muhabirimiz Fanny Gauret İspanya’da spot ışığı altında.

İspanya’daki iş sözleşmelerinin %25’i 7 gün veya daha kısa

Miriam Feu, Barcelona’daki uluslararası bir sosyal hizmet organizasyonunda çalışıyor. Ekonomik bilim adamı yakın zamanda ülkede güvensiz çalışma yolları hakkında bir çalışma yayınladı. FEU’ya göre, İspanya’daki iş sözleşmelerinin en az 4’ü 7 gün veya daha kısa sözleşmelerden oluşuyor:

“Bugün öyle bir durumdayız ki, insanlar bir işi olmalarına rağmen bize başvuruyoruz: iş zamanı garantisi olmayan çalışanlar, kısa vadeli sözleşmeleri olanlar veya” yanlış ücretsiz çalışanlar “olarak tanımladığımız şeyler …”

Bu çok düşük maaşlar, güvencesiz veya kısa vadeli istihdam sözleşmeleri, 2012 yılında İspanya’nın İşçi Reformu tarafından oluşturulan 1 milyon yeni çalışmanın bir parçasıdır. İspanya, Avrupa’da kısa vadeli bir istihdam sözleşmesi ile en fazla çalışanla birlikte ikinci ülkedir.

Mariano Alaves Bufunt bunlardan biri. Yıllardır farklı işlerde çalışan Bukphorn’un bugün düzenli bir işi var, ancak iş güvenliği yok. Bukphorn durumunu aşağıdaki ifadelerle ifade ediyor:

“9 aydır aynı işyerinde çalışıyorum. Ama aylık sözleşmelerle. Bu sistem nedeniyle çok ızdırap bir süreçti. Gelecek ay sözleşmenin sonuna kadar çalışıp çalışmayacağımı bilmiyorum.”

İspanyol yerli işçilerin örneklemsel dayanışması

Ancak güç birlikten kaynaklanır. Bunun en iyi örneği İspanyol Las Kellys Ev İşçileri Derneğidir. Dernek, ev işçilerini birbirlerini desteklemeye davet etmeye ve çalışma koşullarını iyileştirmeye davet ediyor.

Dernek üyesinin bir üyesi olan Silvia Carrio Amat, işverenlerin işçileri daha düşük ücretler için istihdam ettiklerini açıklıyor:

“Bazen işçileri temizlemek için bir sözleşme yapmak yerine daha ucuz olan” temizlik “sözleşmeleri yaparlar. Normalde bir işçi günde 25 odayı temizlemek ve oda başına 1,5-2 Euro ödemek istiyor.”

“Her sektör için tekdüze sözleşme adil bir rekabet sağlar”

İşgücü piyasası, Avrupa’daki tüm işçileri ve işverenleri ilgilendiren bir konudur. Esnek işler ve güvence altındaki çalışanlar arasındaki denge nasıl kurulur? Bu soruyu UGT İşçi Birliği’nden Nuria Gilgado’ya sorduk:

“İşverenler kuralları ihlal ettiklerinde, bu hiç patlamaz. Ancak her sektör için tek bir iş sözleşmesi varsa ve bu sözleşme tüm işçilere eşit ve adil haklar ve garanti sunarsa, bu işverenlerin daha adil koşullarda rekabet etmesini sağlar. Çünkü herkes çalışanlara eşit ücret ödemez.”

“Tasarı tartışma sürecinde Kuzey ve Güney ülkeleri arasında büyük bir fark olacak”

Şirketler ve çalışanlar bu yeni iş koşullarına nasıl uyum sağlar? Kimse bu konuyu Avrupa Parlamentosu’ndaki iş güvenliğinin koordinasyonunu üstlenen Enrique Calvet Chamban’dan daha iyi bilmiyor. Muhabirimiz Maithreyi Seethaman Chambons ile bir araya geldi.

Maithreyi Seethharaman, Euronews: Bay Calvet Chamban, sizden bugün güvencesiz işlerde çalışanların ihtiyaçlarını sembolize eden bir nesne getirmenizi istedik. Bu nesne nedir?

Enrique Calvet Chamban, Avrupa Parlamentosu Raportör: Şapka getirmeye karar verdim. Çünkü şapka bir korumanın sembolüdür. Şapka beyni ve ruhu korur. İşçilerin iş güvenliğini artırmak için çalıştığımızda, onurlarını korumak için de çalışmalıyız.

Maithreyi Seethharaman, Euronews: Bir işçiyi nasıl tanımlarsınız? Son zamanlarda, bu konuda ateşli bir tartışma var.

Enrique Calvet Chamban, Avrupa Parlamentosu Raportör: Bu düzenlemenin esnek çalışma saatleri ve kısmen zaman sözleşmeleri olan çalışanlar gibi klasik iş koşullarında çalışmayan kişilere yardımcı olacağını düşünüyorum.

Maithreyi Seethharaman, Euronews: Peki bu şapka insanları nasıl koruyacak?

Enrique Calvet Chamban, Avrupa Parlamentosu Raportör: Örneğin, iş garantisi vermeyen sözleşmeleri sürdürdüğümüzü varsayalım. En azından işçilerin sürekli çalışmaya hazır beklemelerini önleyebiliriz. Sözleşmenin çalışmasını belirli zamanlarda içermesini sağlayabiliriz.

Maithreyi Seethharaman, Euronews: Evet, ilginç bir noktaya değindin. Ama işletmeler bunu kabul edecek mi? Tasarının bürokrasiyi ve maliyeti artıracağına dair şikayetler …

Enrique Calvet Chamban, Avrupa Parlamentosu Raportör: Kendi koşullarını savunurlar

Maithreyi Seethharaman, Euronews: “İş” veriyorlar …

Enrique Calvet Chamban, Avrupa Parlamentosu Raportör: Evet, onlar işveren. Tabii ki, fatura hakkında biraz pazarlık olacak. Demokrasinin dünyanın en pahalı sistemi olduğu her zaman söylenmiştir. Bununla birlikte, şüphe yok ki, diğer tüm sistemlerden daha fazla fayda sağlıyor. Bu nedenle, küçük ve orta ölçekli şirketlerin zorlukları dikkate alınacaktır. Büyük şirketler için, bu ek masraflar sadece masrafların güncellenmesi anlamına gelir …

Maithreyi Seethharaman, Euronews: Peki işçilerin haklarını korumak için ne yapıyorsunuz?

ENrique Calvet Chamban, Avrupa Parlamentosu Raportör: Her şeyden önce, bu hakların ne olduğu herkes tarafından açıkça görülebilmesi için temel hakların yazılması gerekir. O zaman bu hakları geliştirmeliyiz ve geliştirmeliyiz. Bu noktada sendikaların rolü çok önemlidir. Üçüncü sırada bir pazarlık süreci var. Bu yeni sektörlerin sosyal diyaloğu oluşturulmalıdır. Bu uzun bir süreç olacak. Ama Doğu ve Batı arasında büyük bir fark olacağını sanmıyorum. Aksine, Kuzey Güney farkı hakkında konuşmak mümkündür, çünkü işgücü piyasaları birbirinden çok farklıdır. Sendikaların ülkelerdeki rolü ve güçleri çok farklıdır.