Olaylar Ve Görüşler yazdı : 68 kuşağının öncü devrimcisi: Harun Karadeniz – Ahmet Özer
Harun Karadeniz, 68 gençliğin liderlerinden biriydi. Eğitime layık olan eserlerin yanı sıra sol hareketin teorisi ve pratiği imzalayan bir ITU’ydu. Gençlik eylemlerinde kararlılığı temsil etti. O düşünen bir beyin, iyi bir organizatördü, kitlesini sonuna kadar dengede tutabilen, maceradan ziyade zihni savunan, ileriye bakan, yaşamın diyalektik penceresine bakabilecek bir öğrenci lideri.
33 -Enar -Bu dünyadan daha fazlasını söylemek için daha fazla kelime ile gitti. Ayrılmadılar; 12 Mart faşizmin sağlığı, işkence hane halklarından ve her türlü tiksinti tarafından verilen hapishanelerden geçti. Tedavi edilmek isteseler de izin vermediler; Hayatının diyeti olarak kolunu sırtlanın yüzüne atmasına rağmen, diğerinin öfkesini hafifletemedi. Ondan hayatını istediler. 15 Ağustos 1975’te, bu hayat bin acı taşıyarak dünyaya veda etti.
Şücran Kurdakul, aşağıdaki çeyreklerle ölümünde şiirini bitirdi: “Sesin tüm sesi evrende/ 46, 51, 72/ ölümün ölümünden gelen/ Harun arkadaşının direncinde yürüyen ellerin güzelliğinden/ ölümsüzlüğü.”
Uğur mumcu’ya “çağırmak” da ölümünün kalbidir. Harun’un ölümünden 10 gün sonra, 25 Ağustos 1975’te Cumhuriyet’te yayınlanan Uğur Mumcu’nun çağrısı Harun: IK We Kanser diliminde yazıldı. Ölüm her gün sinsi bir yılan gibi dolaşıyordu.
Etkili Yıllar ve Gençlik
Harun Karadeniz, 1962’de Giresun’un Alucra Bölgesi Armutlu köyünden çıktı ve ITU İnşaat Fakültesi’ne girdi ve ITU İnşaat Fakültesi Fakültesi Başkanı oldu. 68 Gençliğin sembolü kuşkusuz 6. filoya karşıydı. Haziran 1967’nin sonlarında, Amerikan 6. filosu İstanbul Limanı’na demir attı; Filo komutanının çelenkini parçaladı. Filo Ekim 1967’de tekrar İstanbul’daydı. Bu sefer Dolmabahçe’de bir oturma eylemi vardı. 14 Mayıs 1968’de NATO’nun amblemi yakıldı ve büyük bir eylem başlatılacaktı. O günlerde ITU Öğrenci Birliği Başkanı Harun Karadeniz ve İtütotb Başkanı Çetin Uygur ortak bir metin yazdı ve dönemin Başkan Cevdet Sunay’a gönderildi. Metnin son cümlesi şu şekildedir: ında Görevinize başladığınızda, Anayasa uyarınca Türk ulusunun onurunu ve onurunu koruma sözü verdiniz. Sizi göreve çağırıyoruz. “
Harun Karadeniz, zap suyuna köprünün ortaya çıkmasında önemli bir rol oynar. Karadeniz’in “Etkinlik -Yearing Yıllar ve Gençlik”, Cumhuriyette 6 Mayıs 1975’ten itibaren 13 günlük bir dizi makale olarak yayınlandı. Osman Saffet Arolat, 12 Ağustos 1975’te Cumhuriyette serileştirilmeye başlayan “Hayatımdan Acı Dilimler” makalesi, yazıyor: …… 12 Mart’taki işgal için kullanıldığı için, ‘in’ in ‘in’ in infeksiyon için kullanılması.
Harun bu dizinin yayınlanmasının 4. gününde hayatını kaybetti. Dizi ölümünden dokuz gün daha sürdü. Zamanla, her iki çalışma da bir kitap haline geldi. Daha önce yayınlanan kapitalistler, işgücü-sermaye çelişkisini son derece orijinal olarak tanımlayan bir çalışma olarak varlıklarını sürdürürken, bu emek bu emeğe eklendi. Ölümünden iki yıl sonra, Vatan gazetesinde “Organizasyon-Propagandaagation” unvanı altında bir dizi makale “Harun Karadeniz’in yayınlanmamış notları” ilanıyla gerçekleşti.
‘Ama ölmedim …’
Aaron devriminde, liderlik, bilgi ve dünyayı tanıma gücü yalan söylüyordu. Bu nedenle, her zaman tehlikeli görülüyordu. 12 Mart’ta ülkede büyük bir insan avı başlamıştı. TKP davasının beş buçuk ayı hapsedilen Harun Karadeniz, önce üye olmadığı için dev Genç davasından gözaltına alınacak ”, önce Selimiye’ye ve sonra Davutpaşa’ya.
Harun daha önce birkaç kez sağ kolunda ameliyat edildi, iyi olamazdı ve sağlığını büyük ölçüde kaybetmez tahliye edildi. Karısı Humanbul Istanbul Sıkıyönetim Adli Danışmanı Turgut Akan, “Kocamı hangi suçu tutuyorsunuz? Sağlık iyi değil, hayatı tehdit ediyor. Sağlık kurulları ve klinik raporlar bu durumu gösteriyor” dedi. Yargı danışmanının tepkisi acınası: “Ölmek istiyoruz. Elinde silah almadı, işini bitirmek çok kolaydı. Bizim için silah alanlardan daha tehlikeli ve onun için ölmesini istiyoruz.”
Harun bu bilgileri karısından öğrendiğinde şu yorumu yapıyor: “Bu sözler 1972 sonbaharında söylendi. 1975 ve aylar Şubat ayı. Sağ kolum kesildi ve ben ölmedim.”
‘Harunlar tükenmez’
Bunun arkasında Londra’da sorunlu aylar var. İki genç, azalan umutlar ve raporlardan sonra Londra’daki Türk konsolosluğuna ilgisiz. Harun o günleri şöyle anlatıyor: “11 Temmuz 1975 Cuma günü doktorlarımız, ‘Hiçbir şey yapamazız, radyasyon tedavisinden yeterince sonuç almadık, bunu yapmak istiyorsanız yapıyoruz.
33 -Year -old Som YUrek, beş kitap, bir sürü broşür, gazetelerdeki gazeteler, arkadaşlıklar, arkadaşlar, sevgi, sosyalizme olan inancı, kanayan bir eş ve bir buçuk yıllık kızı 15 Ağustos 1975’in arkasında hayranlarına veda etti.
Refik Durbaş, Harun’un son satırlarında bir dağ yamacında ”diyor ki, Karadeniz için yazdığı şiir:
“Başka bir kurşun sürüyorsunuz ve tetikleyiciye/ bir dağ yamacına, kalbinizde tarif edilemez bir acele/ ölüm ve bitkin ölümsüzlüğüne basıyorsunuz, kolunuz kesilmiyor, ama …”
Harun Karadeniz, onurlu yaşamıyla 68 neslin ipinin erken göğüslerinden biriydi. Ölümünün 50. yıldönümünde, Harun için hapishane arkadaşı Vedat Gunnyol’un makalesinin başlığını tekrarlayalım: “Aaron tükenmez”.
Ahmet Ozer
Şair, yazar
